Δ.Β.( διάφορες βλακείες )

Πριν από λίγες μέρες, και συγκεκριμένα την ημέρα που έπαιζε η αεκ με τον παο, με προσκάλεσε σ’ ένα καφενείο ένα μέλος του οεμ να δούμε μαζί τον αγώνα, μια και δεν τον έδειχνε κάποιο κανάλι της <<ελεύθερης τηλεόρασης>> και επειδή δεν έχω συνδρομητική, πήγα να δω το παιχνίδι και να πούμε και δυο κουβέντες. Εκεί λοιπόν στη διπλανή παρέα ( όλοι γνωρίζονται και περισσότερο οι τακτικοί θαμώνες ) μας άνοιξε συζήτηση ένας κύριος για τα πουλιά, γενικά στην αρχή και έπειτα επικέντρωσε την συζήτηση ειδικότερα στις καρδερίνες (δύο είχε ). Το παράπονό του ήταν πως < σταμάτησε να λέει μια καρδερίνα ξαφνικά και φούσκωσε χωρίς λόγo > ενώ η άλλη μας άφησε χρόνους κατά ένα περίεργο τρόπο. Χάριν συντομίας, όπως συνήθως γίνεται, θα χρησιμοποιήσω (αφού πρώτα αιτιολογήσω ) τα αρχικά από παρατσούκλια που θα δώσω στα τρία πρόσωπα που εμπλέκονται στην συζήτηση, για να αποτυπώσω όσο δυνατόν καλύτερα τον διάλογο που έγινε, χωρίς να αναγκαστώ να αναφέρω τα πραγματικά τους ονόματα .
Το έργο (τραγωδία) αρχίζει. Σε λίγο θα σβήσουν τα φώτα και θα ανοίξει η αυλαία
Πρόσωπο πρώτο πρωταγωνιστής :
Εκτροφέα να τον πω θαμώνα καφενείου να τον πω πουλοπιάστη να τον πω θα τον πω παραδοσιακό Έλληνα αρματολό άγριων πτηνών με σαδιστικές τάσεις χάριν συντομίας E.T. ( Έλληνα Τιμωρό )
Πρόσωπο δεύτερο κομπάρσος :
Εκτροφέα θα τον πω σίγουρα και επειδή τον ξέρω χρόνια θα τον πω καλό εκτροφέα malinois waterslagers επιπέδου αρρώστιας με άριστα το 20 του βάζω 19 και 7/15 (δέκα εννέα και επτά δέκατα πέμπτα). Θα τον ονομάσω λοιπόν χάριν συντομίας κι αυτόν 19715 δηλ.( δέκα εννέα και επτά δέκατα πέμπτα ).
Τρίτο πρόσωπο me – moi – εγώ, δηλαδή σε ρόλο χορού σαν αυτούς με τα μαύρα που βγαίνουν και κλαίνε με το παραμικρό κάθε τόσο διακόπτοντας το έργο χωρίς λόγo και λένε ωιμέ ωιμέ και τραβάνε τα μαλλιά τους και σκίζουν τα ρούχα τους. Χ.Ο. ( Χορός ) λοιπόν εγώ.
Σκηνή – ο αγώνας έχει αρχίσει η αεκ έχει χάσει ένα γκόλ που δεν χάνεται παρά μόνο με προσπάθεια, και οι διπλανοί λένε κολόφαρδους εμάς του βάζελους κλπ
Στο διπλανό τραπέζι πίνουν μπύρες 4 τύποι συμπεριλαμβανομένου και του πρωταγωνιστή του <<έργου Ε.Τ >> ο οποίος έχει ρουφήξει τις μπύρες του και είναι μεσ’ την τρελή χαρά και έχει απλωθεί – χυθεί θα έλεγα αν κρίνω από το μέγεθος του σε τρεις κλασικές καρέκλες καφενείου εκμεταλλευόμενος στο έπακρο την επίκτητη Κεντροελλαδίτικη ταυτότητά του ( μην μου πει κανείς ότι έχει δει Άγγλο, Γάλλο, Γερμανό, Βέλγο να κάθεται σε μια καρέκλα να ακουμπά τα πόδια του σε μια άλλη και στην Τρίτη να κρέμεται το ένα του χέρι με το μπεγλέρι ενώ στο άλλο χέρι κρατάει τη μπύρα ). Παραδίπλα λοιπόν και εμείς. Ο 19715 πίνων ουίσκι και ο Χ.Ο βότκα με λεμόνι ( 3 ευρώ ποσότητα άφθονη όχι σαν την καφετερία που η πρώτη είναι νερό και πάγος για να παραγγείλεις και δεύτερη)
Διάλογος :
E.T : Τι έγινε ραε 19715 τ καν τα’πλία . Εγώ είχα μια καρδερίνα κ έπιαζε ψειρρ’ζ κ τνέπιασα και τνέβαλα από κείνο πβάζ στζκατζαρίδς αμ δειζ πως έκαν και σχεδόν ξεκαρδισμένος από τα γέλια κι αφού το επανέλαβε 2-3 φορές έκανε συγχρόνως την κίνηση με το κεφάλι πάνω κάτω δηλ. αυτή του άμοιρου του πουλιού πριν ψοφήσει.
19715 : Καλά σπρέυ για κατσαρίδες έβαλες, δεν μου έλεγες να σου δώσω λίγη ψειρόσκονη
Ε.Τ : Θλα να δω τι θα γίν αμ δεις πως έκαν η κακομοίρα. Τλικά φόφηζζ xaxaxa…Γιατί όμωζ αφού ζτο κφάλ δεν τσέβαλα.
Χ.Ο : Kαι σένα άμα σε πιάσω απ’ το κεφάλι και σου βάλω τέζα στο υπόλοιπο σώμα θα βγάλεις σπυριά (δεν λέμε θα ψοφήσεις γιατί είναι και 150 κιλά αλοίμονο!)
Ε.Τ : Κτηνάβαζαα?
Χ.Ο : ?????? ( τι να του πεις τώρα } του’πα φρόντ λάιν (και γύρισε πάλι σε μένα σαν μπούμεραγκ )
Ε.Τ : Φον λάιν ? ( Φωνή αδύνατη κάτι σαν επιστροφή αντίλαλου από 6η επανάληψη…. και βάλε.)
Ε.Τ : Aαα θλωμιά κανάρα ( στον 19715 ) να ντβάλω μετνάλλη καρδερίνα να βγάλω κανά μούλο αλλά κι άλλ άρρωστη είν κάθεται χωρίς λόγω φουσκωμένη.
19715 : Τι ταΐζεις τα πουλιά ?
Ε.Τ :Κανναβούρι θέλουν οι καρδερίνες
19715: Σκέτο ?
Ε.Τ : Χαπάρει μια φορά κι άλλη τροφή δετνέφαγε
19715 : Πάει το συκώτι της άμοιρης. Το κανναβούρι πειράζει τα πουλιά στο συκώτι.Θέλει 5-10% στην τροφή το πολύ.
Χ.Ο. Έχω ακούσει από ανθρώπους που εκτρέφουν καρδερίνες σε συλλόγους και τις βγάζουν οι ίδιοι πως η καρδερίνα θέλει κάθε μέρα πρασινάδα, για να είναι καλά. Ε.Τ : Mόνο κανναβούρ τβάζω .Ξέρς πόσες καρδερίνες έχω πιάσει εγώ και δίχτυα έβαζα.( Αποφασισμένος τελεία και παύλα.-)
Τέλος έργου κλείνει η αυλαία, τα λιγοστά χειροκροτήματα αποθαρρύνουν τους ηθοποιούς εκτός του πρωταγωνιστή που, όπως όλοι οι πρωταγωνιστές, έχει καβαλήσει το καλάμι κα είναι στον κόσμο του. Το ίδιο έργο βέβαια έχει παιχτεί και θα παιχτεί πολλές φορές με διαφορετικούς ηθοποιούς σε διαφορετικά θέατρα.. Κάτι σαν το Σεσουάρ για Δολοφόνους που, ενώ είναι μάπα, παίζεται δυο δεκαετίες και έχουν παίξει και καλοί ηθοποιοί. Το κακό είναι πως συμμετέχουν πολλοί στο έγκλημα. Ακόμα και οι Θεατές που αποφασίζουν στο τέλος ποιος είναι ο δολοφόνος. Κακά τα ψέματα πικρή η αλήθεια .Σ’ αυτό το έργο είμαστε όλοι δολοφόνοι κλέφτες κλεπταποδόχοι και σκοτώνουμε τη φύση με την αδιαφορία μας και την αναισθησία μας. Τι μας φταίνε τα αγριοπούλια ? Δεν φτάνει που τα πιάνουμε και ζουν φυλακισμένα τα βασανίζουμε κι από πάνω ? Όποιος είναι μάγκας ας βγάζει καρδερίνες μόνος του κι ας μην καταστρέφει ό,τι απέμεινε στη φύση.
Τελικά, όπως όλοι ξέρετε, ο παο νίκησε 2-0 και πολύ το χάρηκα. Με μιάμισυ βότκα που στην ουσία ήταν τέσσερις μ’έπιασε πονοκέφαλος, χθές 5-6-09 ήταν Παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος ,και συ Βασίλη ( Β.Α.Τ.Γ.) σκέφτεσαι την επιθανάτια αγωνία του πουλιού με τον αριθμό 18 που κατά λάθος κρεμάστηκε στο κλουβί και στεναχωριέσαι. Όλα αυτά φίλε μου είναι για γέλια. Το θέμα είναι να περνάμε καλά. Άπλααα τρείς καρέκλες. Βλέπε Ε.Τ. ξέρεις πόσες καρδερίνες έχουν περάσει απ’ τα χέρια του και πόσες θα περάσουν ακόμα ? Τόσα προβλήματα έχουμε ρε Β.Α.Τ.Γ. ποιος θα νοιαστεί για το πουλί σου ?