Με την εκπαίδευση προσπαθούμε να επιτύχουμε να αποδώσουν όσο το δυνατό καλύτερα αυτά που έμαθαν τα πουλιά στη διδασκαλία ώστε να είναι έτοιμα για το διαγωνισμό.
Γι' αυτό μετά το τέλος της πτερόρροιας περίπου στά μέσα Οκτωβρίου πρέπει :
Απογευματινή ώρα να βάλουμε τα μικρά στά ατομικά κλουβιά διαγωνισμού, με όσο το δυνατό λιγότερη ταλαιπωρία.
Μετά από διάστημα μίας εβδομάδας, βάζουμε ανάμεσά τους χωρίσματα, ώστε να μην βλέπουν το ένα το άλλο για να μπορέσουν να συγκεντρωθούν καλύτερα στο τραγούδι τους.
Η τροφή που δίνουμε είναι μικτοί σπόροι. Οι δάσκαλοι βρίσκονται μέσα στο σχολείο σαν να είναι και αυτοί μαθητές. Μετά από 3 - 4 μέρες ελλατώνουμε το φως στο χώρο, και σταδιακά το κλείνουμε τελείως. Σε αυτό το στάδιο φανταστείτε ένα δωμάτιο που μπαίνει φως μόνο από τις γρίλιες του πατζουριού.
Μετά από 3 - 4 μέρες ανοίγουμε το φως στο χώρο και τοποθετούμε ελαφριά κουρτίνα μπροστά στο εκπαιδευτήριο.
Σταδιακά μειώνουμε το φως στο χώρο έως ότου το κλείσουμε τελείως ενώ η κουρτίνα πάντα παραμένει μπροστά στα πουλιά.
Φροντίζουμε αυτός ο χώρος να αερίζεται σωστά προσέχουμε τη διατροφή και αλλάζουμε συχνά το νερό.
Έχει έρθει τώρα ο καιρός να στήσουμε τα πουλιά. Τα βγάζουμε από το ράφι και τα τοποθετούμε σε απόσταση τριών μέτρων μπροστά μας το ένα κλουβί πάνω στο άλλο και στο πάνω μέρος έναν απο τους δασκάλους. Τα πουλιά πρέπει να τα βγάζουμε τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα από τις 8.30 πμ έως τις 5 μμ σε ακανόνιστες ώρες. Όταν μετά από καιρό τα καλύτερα έχουν ξεχωρίσει κάνουμε τις τετράδες μας. Πούλί που μία λέει και την άλλη δεν λέει δεν το βάζουμε στην τετράδα γιατί στο διαγωνισμό μάλλον δεν θα τραγουδήσει. Όταν τα πουλιά δεν τραγουδούν τους δίνουμε περισσότερο σκοτάδι και αν χρειαστεί απόλυτο.
Όταν έχουμε απόλυτο σκοτάδι πρέπει να προσέξουμε να μην χάσουν τον προσανατολισμό τους. Δηλαδή πότε ξημερώνει και πότε νυχτώνει
Για να το επιτύχουμε αυτό ανοίγουμε την κουρτίνα το πρωί για να καταλάβουν ότι ξημέρωσε και την κλείνουμε μετά από μισή ώρα.
Ταυτόχρονα ταΐζουμε.
ΜΙΚΡΑ ΜΥΣΤΙΚΑ
- Οι καλοί μαθητές μπαίνουν στο πάνω ράφι του ωδείου.
- Σταδιακά πλησιάζουμε τα πουλιά την ώρα του στησίματος στο μισό μέτρο ώστε να συνηθίσουν την ανθρώπινη παρουσία.
- Απομακρύνουμε αμέσως τα πουλιά με αρνητικές και ενοχλητικές φωνές.
- Ζητάμε βοήθεια από κάποιο παλιότερο μέλος του Συλλόγου!
a.panopoulos
